فقر با ذهن ما ایرانیان چه میکند

سوال اول:
آیا کمک نقدی مستقیم باعث تنبلی میشود؟ فقرا نمیدانند که باید با پولشان چهکار کنند و همه پولها را حیف و میل میکنند؟
تا به حال چند گزاره مشابه این گزارهها شنیدهاید؟ اگر شما هم صحبتهای
برخی سیاستگذاران در حوزه فقرزدایی را شنیده باشید احتمالا به چنین گزارههایی برخوردهاید.
به نظر شما این جملات چقدر به واقعیت نزدیکند؟ آیا واقعاً فقرا نمیدانند که باید با پولشان چهکار کنند؟
سوال اصلی اینجاست!!
افراد فقیر چون توانایی گرفتن تصمیمات عقلایی نداشتند فقیر شدند ؟
یا اینکه چون فقیرند نمیتوانند عاقلانه تصمیم بگیرند؟
تحقیقاتی پیرامون این موضوع انجام شده است. یکی از جالبترین پژوهشها مربوط میشود
به کشاورزانی که محصول خود را پیشفروش میکردند. این کشاورزان تقریباً نیمی از سال بیشتر از نیم دیگر سال درآمد داشتند.
محققان رفتارهای مالی آنها را بررسی کردند و به این نکته پی بردند که این کشاورزان زمانی که پول بیشتری
در اختیار داشتند، نسبت به زمانی که پول کمتری در دست داشتند تصمیمات عاقلانهتری میگرفتند.
در تحقیقی دیگر در لندن:
تصمیم گرفتند که به ۱۳ نفر از بیخانمانهایی که مدتها بود در آن شرایط زندگی میکردند (بعضی حتی برای ۴۰ سال)؛
نفری ۳۰۰۰ پوند کمک نقدی مستقیم کنند.
پس از تقریباً یک سال به سراغ آنها رفتند. نتیجه شگفتانگیز بود. آنها شغل پیدا کرده بودند و صاحب خانه شده بودند.
اگر معتاد بودند اعتیادشان را ترک کرده بودند. حتی دو نفر آنها در حال نقل مکان به خانه دومشان بودند.
اما چه اتفاقی افتاده بود؟
دولت که در این سالها هزینه نگهداری از آنها را تقبل کرد، تصمیم گرفته بود به جای این کار به آنها مستقیماً پول بدهد.
از این ماجرا میشود این را دریافت که مشکل آنها برخلاف تصور، نداشتن قدرت تصمیمگیری نبود.
مشکل آنها فقط نداشتن نقدینگی بوده است.
این دو پژوهش به ما ثابت میکنند که این عقیده که فقرا هوش کمتری دارند و یا اینکه تنبل هستند
و از این دست ایده ها در بسیاری از موارد نادرست هستند.
موضوع قدری پیچیده است. اما چیزی که واضح است این است که :
زمانی که ذهن شما درگیر و مشغول تهیه نان و یا یک سرپناه باشد،
قطعاً به سرمایهگذاری در بورس و یا خرید طلا فکر نخواهید کرد.
دیدگاهتان را بنویسید