چرخه رونق و رکود در بازار مسکن

آموزشی ویدیویی

اگر در ساده ترین حالت چرخه رونق و رکود مسکن را بصورت زیر در نظر بگیریم:

کاهش تقاضای خرید مسکن—>کاهش قیمت حقیقی مسکن—>کاهش سود آوری ساخت و ساز —> کاهش ساخت و ساز —>کاهش عرضه واحد های نوساز —> افزایش اجاره بها —> افزایش تقاضای خرید مسکن —> افزایش قیمت مسکن —> افزایش سودآوری ساخت و ساز —>افزایش ساخت و ساز —>افزایش عرضه واحدهای نو ساز —> کاهش نرخ حقیقی اجاره بها —> کاهش تقاضای خرید مسکن

به نظر می رسد اینک در مرحله کاهش تقاضای خرید و کاهش قیمت حقیقی قرار داریم.

در سالهای هشتاد و هفت و هشتاد وهشت نیز دقیقا در این مرحله از چرخه رونق و رکود

قرار داشتیم که در آن سالها دولت باانواع ابزارهای در دست رس خود از قبیل ایجاد محدودیت تسهیلات

خرید مسکن و تبلیغات شدید در جهت کاهش قیمت ها درست زمانی که حجم انبوه عرضه در پیش بود

و بازار خود به رکود تمایل داشت باعث تشدید این رکود شد بطوری که در سال هشتاد و هشت تعداد

پروانه های صادر شده در تهران به کمتر از نصف رسید که اثرات این رکود در افزایش اجاره بها

و قیمت مسکن در سال نود نمایان شد.

سیاست منطقی در این مرحله حفظ تقاضا در بازار است که با عدم ایجاد کاهش افق سود آوری

در بخش مسکن و همچنین جلوگیری از بلوکه شدن سرمایه سازندگان ساختمان در واحدهای فروش نرفته

منجر به حفظ سرمایه گذاری و ثبات عرضه خواهدشد.

در این راستا باید وقفه های اثر گذاری سیاستهای اقتصادی را نیز در نظر گرفت.

در صورتی که رکود را از هم اکنون نبینیم و پس از ارایه آمارهای ساخت و ساز از طرف شهرداریها و مرکز آمار متوجه رکود بشویم دیگر برای تصویب و اجرای سیاستهای محرک دیر شده است و احتمالا نتایج این سیاستها همزمان با کاهش عرضه و افزایش اجاره بها و قیمت مسکن خواهد شدکه منجر به جهش قیمتها می شود و یک بار دیگر مجبور به پیمودن چرخه فوق میشویم.

هر عاملی که بازار مسکن را دچار این دوره های رونق و رکود کرده باشد دولت و بانک مرکزی باید با اعمال سیاستهای مناسب در پی حذف این چرخه از بازار مسکن باشند .

ثبات سرمایه گذاری و اشتغال و عرضه در بخش مسکن و رشد غیر سینوسی و مناسب با تورم قیمت مسکن از اثرات حذف این چرخه از بخش مسکن خواهد بود.