کوچینگ چیست ( تاریخچه کوچینگ)

کوچینگ رشته جدید علمی نیست که به یکباره و ناگهانی به وجود آمده باشد.

کوچینگ احتمالا به اندازه برگزاری اولین مسابقه تیر اندازی در عصر حجر قدمت داشته باشد.

با این حال در دهه اخیر بوده است که واقعا می توان مفهوم کوچینگ را در زمینه تجارت و کسب و کار

و خارج از محیط ورزشی یا گود مسابقات دید. پیش از ابداع واژه کوچینگ، افراد فعال در این عرصه برای اشاره

به خودشان از عناوینی نظیر مربی، مشاور، راهنما و گاهی از واژه دستیار استفاده میکردند.

حوزه کوچینگ به مفهوم امروزی آن در اواسط سال 1980 میلادی توسط توماس لئونارد (Thomas Leonard)

در ایالات متحده آمریکا ایجاد شد. چند کوچ حرفه ای، درسال 1995، ICF  را به عنوان موسسه ای غیرانتفاعی

پایه گذاری کردند تا ” کوچ ” های همکار با پشتیبانی از یکدیگر این حرفه را توسعه دهند.

سه سال بعد در حالی که ICF فهرستی از صلاحیت های اساسی و ضوابط اخلاقی مرتبط،

استانداردی را در زمینه کوچینگ به وجود آورد

کوچینگ چیست از زبان بیل گیتس: هر فردی به یک کوچ (مربی) نیاز دارد.همه ما به افرادی نیاز داریم

تا به ما بازخورد بدهند تا ما عملکردمان را بهبود ببخشیم. یکی از بنیانگذاران شرکت های بزرگ در دنیا

در خاطرات خود درباره کوچینگ می گوید: “زمانی که در حال ساخت اولین شرکتم بودم، متوجه شدم که

بزرگ‌ترین محدودیت در رشد شرکتم، رشد شخصی من به عنوان پایه‌گذار و مدیرعامل است

.بنابراین یک کوچ استخدام کردم. طی ماه‌ها، ده کوچ مرا برای برنامه‌های توسعه استراتژیک،

حیات بخشیدن به ارزش‌های شرکت، کار از طریق موقعیت‌های بین فردی پراسترس یاری کردند و من در بسیار قاطع‌تر و مصمم‌تر

شدم که ارزشش برای من غیرقابل وصف است”

کوچینگ (coaching) چیست؟

 

انواع گرایش‌های کوچینگ

انواع گرایش‌های کوچینگ را می‌توان به ویژه با سرویس‌های ارتباطی امروز و با روش‌های مختلفی

به کار گرفت. جواب سؤال کوچینگ چیست تاحدودی گسترده است و امروزه نه فقط به صورت حضوری

بلکه با ابزارهای اینترنتی در بستر وب می‌توان جلسات کوچینگ کاملاً تخصصی

بصورت وبینار برگزار کرد و خدمات گسترده‌تری ارائه داد.
کوچینگ را از نظر تعداد افراد حاضر در جلسه می‌توان به فردی و گروهی تقسیم کرد ولی انواع کوچینگ

در طول سال‌ها در گرایش‌های متفاوتی ارائه شده است که باید مهم‌ترین آن‌ها را بشناسیم؛

• کوچینگ فردی و کوچینگ توسعه فردی
• کوچینگ کسب و کار (بیزینس کوچینگ)
• کوچینگ رهبری و کوچینگ مدیران
• کوچینگ زندگی (لایف کوچینگ)
• کوچینگ عملکردی
• کوچینگ فروش
• کوچینگ سازمانی
• کوچینگ تحصیلی

و بسیاری موارد دیگر مانند (کوچینگ والدین، انگیزشی، زوجین، سلامت، خانواده، نوجوانان، کارآفرینی، معنوی و…)

ویژگی‌های فرآیند کوچینگ چیست؟

کوچینگ یک رویکرد مکالمه محور است که در آن کوچ به مراجع کمک می‌کند برای خود اهدافی مشخص کند، این اهداف می‌بایست SMART باشند؛

• صریح و مشخص (Specific)
• قابل سنجش (Measurable)
• دست یافتنی (Achievable)
• واقع‌گرایانه (Realistic)
• دارای چهارچوب زمانی مشخص (Timely)

تفاوت کوچینگ با منتورینگ، مشاوره و تدریس

می‌توان گفت تدریس، کوچینگ، منتورینگ و مشاوره خصوصیات و مهارت‌های کلیدی مشترکی دارند

اما در عین حال تفاوت‌هایی هم دارند که باید با آن‌ها آشنا باشید. برای اینکه متوجه شوید کوچینگ چیست

و چه تمایزی با دیگر روش‌ها دارد اول باید تفاوت‌های کوچینگ با روش‌ها دیگر را بشناسید.
می‌توان تفاوت میان کوچینگ، منتورینگ و مشاوره را در این جدول خلاصه کرد:

کوچینگ و منتورینگ رویکردهای متفاوتی دارند. ایتدا باید بدانید کوچینگ چیست و تفاوت آن با منتورینگ چیست؟

تعلیم و تدریس

در تعلیم و تدریس یک معلم مجرب و با معلومات، دانش و تجربه خود را در اختیار دانش‌آموزانش قرار می‌دهد.
برترین معلم‌ها با استفاده از تکنیک‌های تعامل محوری همچون کوچینگ،

دانش‌آموزان خود را ترغیب می‌کنند تا در فعالیت‌های کلاسی شرکت کنند.

در اینجا یک عدم تعادل و توازن جدی میان اطلاعات دانش‌آموز و معلم وجود دارد

و معلم باید برای هر سؤالی یک جواب درست داشته باشد.

منتورینگ

منتورینگ و کوچینگ شباهت‌های بسیاری به هم دارند. بعضاً روش‌های ارائه شده در کوچینگ و منتورینگ

باهم هم‌پوشانی دارند. منتور حکم یک راهنما را دارد که به فرد کمک می‌کند تا سریع‌تر یاد بگیرد و پیشرفت کند.
استخدام رسمی منتور در سازمان‌ها رواج دارد، آن‌ها کار خود را خارج از زنجیره مدیریتی فرد انجام می‌دهند،

تجربه و تخصص قابل توجهی در زمینه حرفه‌ای فرد دارند. رابطه منتورینگ آینده محور است،

بر روی توسعه شغلی و گسترده‌تر کردن دیدگاه‌های فرد تمرکز می‌کند.
در حالی که کوچینگ بر روی زمان حال و برطرف کردن مشکلاتی تمرکز دارد که هم‌اکنون با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.

مشاوره

مشاوره بیشتر جنبه درمانی دارد، بر روی گذشته متمرکز است، با استفاده از دانش و تجربه خود،

مشکلات مراجع را ریشه‌یابی کرده و به او کمک می‌کند تا بر مشکلات و موانعی غلبه کند که

در گذشته وجود داشته و تأثیرات آن در زمان حال مشهود است، این تمرکز می‌تواند درونی یا بیرونی باشد.

کوچینگ

در پاسخ به پرسش کوچینگ چیست ما معتقدیم افراد خود پاسخ پرسش‌هایشان را دارند.

کوچ الزاماً در زمینه مورد بحث تخصص قابل توجهی ندارد و تمام تمرکزش را می‌گذارد تا به فرد کمک کند پتانسیل‌هایش را آزاد کند.

در کوچینگ تمرکز بر روی افراد و افکاری است که در سر دارند.

کوچ یک فرد از پیش تعیین شده و متخصص نیست؛ هر کسی می‌تواند

در تعامل با سایرین، همکاران، زیر‌دستان، مافوق‌ها یک رویکرد کوچینگی در پیش بگیرد.

کوچینگ یک سبک رهبری است که نخستین بار دانیل گلمن آن را تعریف کرد.

گوش کردن فعالانه و پرسشگری قدرتمند از مهارت‌های پایه کوچینگ هستند

و کوچ در پرسیدن پرسش‌های درست و مؤثر مهارت قابل‌توجهی دارد و با استفاده از این پرسش‌ها به فرد کمک می‌کند تا خود راهکاری برای مشکلاتشان بیابند.

 

 

کوچینگ چیست از دیدگاه بزرگان کوچینگ:

تیموتی گالوی:

 کوچینگ را باز کردن پتانسیل‌ها برای افزایش عملکرد خود می‌داند و بر این قائل است که کوچینگ کمکی به یادگیری افراد است و آموزش نمی‌باشد.

جان ویتمور:

  در سطح پایه و مقدماتی، کوچینگ یک روش و فن معلمی است که با تمرین به مهارت تبدیل می‌شود و با اهداء و فداکاری به‌صورت هنر در می‌آید.

سر الکس فرگوسن:

 کوچینگ نوعی رابطه تعاملی است که به افراد در زمینه شناسایی و هدایت

و تحقق اهداف شخصی و شغلی، سریع‌تر از آنچه که خود قادر به انجام آن هستند، کمک می‌کند

و علاوه بر افزایش مهارت‌های ارتباطی، حل‌مسئله، کارگروهی و ارتقای توانمندی‌های فردی،

به توسعه شایستگی‌های اصلی شغل نیز می‌انجامد.

اکس:

 کوچینگ فرآیند همراهی مداوم و حمایت از شخص برای ثابت‌قدم ماندن در اهداف و تعهدات

خود است و به معنای پیمودن راهی میان‌بر، جهت فائق‌آمدن بر ترس و تقویت و نیرومند ساختن نقاط و ویژگی‌های

مهم و اساسی است. به بیان دیگر کوچینگ هنر آسان‌سازی اجرای فعالیت‌ها، فرآیند یادگیری و پیشرفت فرد است

و به‌طور مداوم بر فرآیندهای پیشرفت و رشد افراد تمرکز می‌کند.

مارشال گلد اسمیت:
رهبران بزرگ باید ظرفیت‌های بالایی داشته باشند. آن‌ها باید استراتژی، دانش شغلی،

پدیده جهانی‌شدن و تأثیر فناوری بر کسب و کارشان را درک کنند. رهبران باید روی افراد تأثیر بگذارند،

برای آن‌ها الهام‌بخش باشند و آن‌ها را به حرکت وا‌دارند. برای بهبود رفتار رهبران در محیط کار،

 آن‌ها باید زیر نظر یک مربی باشند

و فرآیند مربیگری برای آن‌ها انجام شود. مربیگری یک کار فنی یا فکری نیست،

بلکه موقعیت و فرصتی است که خود مدیران باید بخواهند و بپذیرند و ایجاد کنند.

مت سامرز:

به اعتقاد من هر مدیر یک کوچ است، چه دوست داشته باشد چه نداشته باشد؛ بنابراین باید در این کار خوب باشیم.

 

از جمله مواردی که ضرورت‌های کوچینگ امروزی را افزایش داده است:

•   افزایش پیچیدگی‌های محیطی و در نتیجه افزایش مشکلات و چالش‌های کاری
•     ناتوانی افراد در پاسخگویی به محیط پویا (دینامیک) و متنوع
•     گسترش بخش خدماتی در کسب و کارها و ایجاد شرایط کاری متنوع، با توجه به ویژگی‌های این حوزه و اهمیت توجه به افزایش مستمر کیفیت فرآیندها
•     نیاز به استفاده سریع از آموخته‌های تجارب محیط کار برای رسیدن به عملکرد مطلوب
•     افزایش اهمیت مدیریت دانش و انتقال دانش ضمنی به کارکنان طی فرآیندهای کاری

 کوچینگ چه چیز نیست؟

    به معنی گفتن و دستور دادن به افراد درباره آنچه که باید انجام دهند و چطور باید انجام دهند، نیست.
    ساختاربندی آن مشابه آموزش و مشاوره نیست.
    به معنی ارائه بازخوردهای غیرضروری نیست.
    ناجی افراد و ارائه‌دهنده‌ی همه پاسخ‌ها به آن‌ها نیست.
    صرفاً برای افراد ضعیف نیست.
     یک معیار صرفاً انضباطی نیست.