قانون 5 ثانیه

مل رابینز ابزار مفیدی را در کتاب قانون 5 ثانیه: زندگی، کار و اعتماد به نفستان را با شجاعت هر روزه دگرگون کنید، معرفی می‌‌کند که در همه‌ زمینه‌های زندگی کاربرد دارد.

قانون 5 ثانیه می‌تواند در هر لحظه از زندگی روزمره و در مواجهه با دشواری، عدم قطعیت و ترس موثر واقع شود. این قانون ممکن است در بهبود وضعیت سلامت، افزایش بهره‌‌وری و مقابله با تاخیر‌ کاری کمک کند.

حدودا همه ما در زندگی این دروغ را باور کرده‌ایم که برای ایجاد تغییر، باید احساس آمادگی کنیم؛ ما این دروغ را باور کرده‌ایم که بالاخره در مرحله‌ای از زندگی اعتماد به نفس کافی به دست می‌آوریم و شجاعت به خرج می‌دهیم. خیلی از مردم ایده‌های فوق العاده‌ای دارند، اما فکر می‌کنند چیزی که کم دارند انگیزه است؛ اما این طور نیست!

یک واقعیت درباره انسان‌ها این است که ما طراحی نشده‌ایم تا کارهای سخت و ناراحت کننده و یا ترسناک را انجام دهیم. مغز ما به گونه‌ای طراحی شده است که از ما در برابر آن دسته از کارها محافظت کند، چون مغز ما تلاش می‌کند تا ما را زنده نگه دارد.

پس اگر می‌خواهید کارهایی را انجام دهید که همیشه می‌خواستید، و تغییراتی در زندگی‌تان ایجاد کنید، باید کارهایی را انجام دهید که:

– منابع مورد نیاز را برای انجام‌شان ندارید.
– درباره‌شان مطمئن نیستید.
– سخت هستند.
– ترسناک‌اند.
– عدم قطعیت بالایی دارند.
و همین باعث می‌شود مشکلی جدید برای همه ما به وجود بیاید و آن این است که: هیچ وقت حوصله انجام دادنش را ندارید!

شما فقط هنگام انجام کارهای آسان، احساس انگیزه می‌کنید و هنگام مواجهه با کارهای مهم و سخت‌تر احساس ترس دارید اما چرا؟

چون مغز ما به گونه‌ای طراحی شده است که به هر قیمتی، جلوی ما را بگیرد تا کاری انجام ندهیم که امکان داشته باشد آسیب ببینیم. مغز ما این کار را با به شک انداختن ما انجام می‌دهد.

مل رابینز (Mel Robbins) به شجاع شدن و بیرون رفتن از منطقه‌ راحتی کمک می‌‌کند و از همه مهم‌تر، او در کتاب قانون 5 ثانیه (The 5 second rule) توضیح می‌‌دهد که کنترل و تغییر ایجاد کردن آسان است!

روش‌هایی برای استفاده از قانون 5 ثانیه:

– به خودتان فشار بیاورید.
– در محل کار تاثیرگذارتر باشید.
– سازنده‌تر باشید.
– از منطقه‌ راحتی خود خارج شوید.
– در شبکه‌‌سازی کاراتر باشید.
– خودتان بر احساسات خود نظارت و کنترل داشته باشید.
– اعضای تیم را مدیریت کنید، با آن‌ها تعامل داشته باشید، در آن‌ها انگیزه ایجاد کنید و آن‌ها را تشویق کنید.

هر روز در زندگی با شرایطی همچون سختی، بلاتکلیفی و ترس مواجه هستیم. زندگی نیاز به شجاعت دارد و این دقیقا همان چیزی است که این قانون به کشف آن کمک می‌کند، شجاعتی برای تبدیل شدن به بهترین شخصی که می‌توانید باشید.

جملات برگزیده کتاب قانون 5 ثانیه:

– همه‌ی رویاهای ما می‌توانند به حقیقت بپیوندند اگر شجاعت پیگیری آن‌ها را داشته باشیم.
– از صمیم قلب حرف بزن، حتی اگر صدایت بلرزد.
– همیشه کسی هست که قدر شما را نمی‌داند. نگذارید این فرد خود شما باشد.
– ترسیدن ایرادی ندارد. ترسیدن به معنای این است که قرار است کاری واقعا شجاعانه انجام دهید.
– برای شروع نیازی به آماده‌ شدن نیست. نمی‌خواد آماده شی، شروع کن!

در بخشی از کتاب قانون 5 ثانیه می‌خوانید:

من امروز از قانون 5 ثانیه استفاده کردم که شروع کسب‌وکار پرتره‌های اسب و سوارکار را اعلام کنم. سال‌ها بود که می‌خواستم این کار را بکنم، اما فقط مانع خودم می‌شدم. بی‌صبرانه منتظرم و حالا چیزی دارم که به خاطرش دیگر آن دکمه‌ی تکرار زنگ را نزنم! ممنونم مل!

همه‌ی ما سزاوار این هستیم که آنقدر هیجان‌‌زده از خواب بیدار شویم که نخواهیم مثل میکال «آن دکمه‌ی تکرار ساعت را بزنیم». اگر در فکر پرشی مثل او هستید، حواس‌تان باشد که درباره‌ی پرسیدن این سؤال از خودتان کاملا آگاه باشید.

باید از خودتان این سؤال دلی «آیا آماده‌ام که به این کار متعهد شوم؟»، نه این سؤال احساسی «آیا حس می‌کنم برای متعهد شدن به این کار آماده‌ام؟» را بپرسید. هیچ‌‌وقت احساس آمادگی نمی‌کنید؟ وقتی که به سؤال «آیا آماده‌ام که به این کار متعهد شوم؟» پاسخ مثبت بدهید، باید از این قانون استفاده کنید که آن هل آخر را بدهید.

حتی وقتی که آماده باشید، وقتی واقعا انجامش بدهید حس خوبی نخواهید داشت. از تاد در استرالیا بپرسید. تاد از خیلی وقت پیش می‌دانست که دقیقا آرزوی چه چیزی را در سر دارد: تربیت بدنی. او همیشه رویای تدریس آن و داشتن کسب‌و‌کار آموزش شخصی خودش را داشت. در دبیرستان، تاد می‌دانست که می‌خواهد در تربیت بدنی تحصیل کند، اما والدینش گفتند: «وای نه، نمی‌تونی همچین کاری بکنی…» آن‌ها به او فشار آوردند که به جای آن دنبال یک رشته‌ی «حرفه‌ای» برود.

چهار سال بعد، تاد در برنامه‌ی دو رشته‌ای بین حقوق و کسب‌و‌کار سال آخری بود. دلش هیچ‌‌وقت با این کار نبود. به قول خود تاد در ایمیلی که به من داد، آن «صدای آرام» همیشه در پس سرش «در سکوت» طنین‌انداز می‌شد. چرا در این رشته ماند؟