رهبران آخر غذا میخورن

کتاب صوتی رهبران آخر از همه غذا می‌خورند: چرا بعضی تیم‌ها در همکاری با هم موفق هستند و برخی نه؟ (میکرو کتاب)، اثر سایمون سینک، به شما ویژگی‌های مهم یک مدیر کارآمد را می‌آموزد تا بتوانید با بکارگیری آن‌ها به یک مدیر برجسته تبدیل شوید.

چگونه یک شرکت می‌تواند نام خود را در جهان ماندگار و مشهور کند و یک شرکت هر روز با کارمندانش درگیر و دچار مشکل شود؟ مدیر شرکت است که میزان موفقیت آن را مشخص می‌کند. رهبران و مدیران فرهنگ سازمان را می‌سازند و فرهنگ به کارمندان می‌گوید که صبح با اشتیاق فراوان‌تری سرکار بیایند یا هر روز بابت کاری که دارند انجام می‌دهند، غر بزنند.

هنگامی که دریانوردان در شب اردو می‌زنند، اولین گروهی که غذا می‌خورند سربازان رده‌ی پایین هستند. بعد مقامات ارشد شروع به خوردن غذا می‌کنند و در نهایت رهبران آخرین گروهی هستند که غذا می‌خورند. اگر غذا به اندازه‌ کافی وجود نداشته باشد، این رهبران هستند که چیزی برای خوردن گیر‌شان نمی‌آید نه سربازان رده‌ی پایین.

این نمونه‌ای عالی از رهبری واقعی است. هدف رهبران واقعی این نیست که با تحمیل هزینه به دیگران، جیب خود را پر کنند. آن‌ها افرادشان را همچون منابعی که می‌توان در زمان‌های مناسب از آن‌ها استفاده کرد و در مواقع دشوار کنارشان گذاشت، نگاه نمی‌کنند. همچنین آن‌ها نیاز‌های خود را بر نیازهای افراد دیگر مقدم نمی‌دانند. رهبران بزرگ مراقب افرادی که زیر نظرشان کار می‌کنند هستند و رفاه افرادشان را به هر چیز دیگری مقدم می‌دانند.

به بیان عملی رهبران بزرگ یک حلقه ایمنی حول افرادی که رهبری می‌کنند ایجاد می‌کنند. در محیطی که پر از خطرات واقعی است، هنر رهبری این است که روش‌هایی برای گسترش این حلقه ایمنی پیدا کند و این کار را بارها و بارها تکرار کند.

قدرت و تداوم یک شرکت به خاطر محصولات یا خدماتی که ارائه می‌کند نیست، بلکه نتیجه‌ اتحادی است که میان افرادش برقرار شده است. هر یک از افراد شرکت نقشی در حفاظت از حلقه ایمنی بازی می‌کند و این وظیفه‌ رهبر است که مطمئن شود افراد وظیفه‌شان را به خوبی انجام می‌دهند. این افراد نابغه نیستند که با قرار گرفتن در راس شرکت و مشخص کردن مسیر، باعث سر برآوردن افراد فوق‌العاده می‌شوند. بلکه این افراد فوق‌العاده هستند که با انجام درست کارهاشان باعث می‌شوند افرادی که در راس قرار دارند نابغه به نظر برسند. میکروکتاب رهبران آخر از همه غذا می‌خورند (Leaders Eat Last)، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز و نامزد بهترین کتاب در گودریدز 2014 بوده است.

سایمون سینک (Simon Sinek)، سخنران انگیزشی در اجلاس رهبران سازمان ملل متحد بوده و یکی از بهترین سخنرانان رویداد تد است که تئوری دایره طلایی را ارائه کرده است. او هر روز در توییترش مطالب الهام‌بخش به اشتراک می‌گذارد و به معنای واقعی یک فرد مثبت و خوش‌بین است. سایمون کارش را به عنوان بازاریاب در آژانس‌های تبلیغاتی در دوران دانشجویی شروع کرد و بعد از فارغ‌التحصیلی شرکت خودش را راه‌اندازی کرد. وی پنج کتاب نوشته که دو مورد آن‌ها از پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز بوده است.

این کتاب صوتی در قالب میکروکتاب به شما عرضه شده تا با صرف هزینه و زمان کمتر از تمام بخش‌های اصلی و مهم، به دور از حاشیه و اضافه گویی کتاب اصلی از محتوای آن بهره‌مند شوید. میکروکتاب‌ها تحت قواعد و استانداردهای خلاصه نویسی برای شما چکیده شده‌اند. شما با شنیدن آن‌ها‌‌‌ همان اطلاعات مفیدی را دریافت می‌کنید که کتاب اصلی در اختیارتان می‌گذارد.

در بخشی از میکروکتاب صوتی رهبران آخر از همه غذا می‌خورند می‌شنویم:

خوشبختانه ما بهترین کسانی هستیم که می‌توانیم به چالش‌ها و مشکلات جوامع مدرن پاسخ دهیم. تنها کاری که باید انجام شود این است که وظایف واقعی یک رهبر را بر عهده بگیریم. به بیان دیگر ما به یک شعار احتیاج داریم: «ما به اکسی‌توسین اعتماد داریم.» راه‌حل مناسب این است: در جایی که کار می‌کنیم میان افراد ارتباط برقرار کرده و یک حلقه‌ ایمنی ایجاد کنیم. ما به رهبران واقعی بیشتری احتیاج داریم. اگرچه چالش‌هایی که کسب‌وکارها امروزه با آن‌ها روبرو هستند بسیار ترسناک به نظر می‌رسند، اما راه‌حل‌ها کاملا در دسترس و آشکار هستند. اگر بخواهیم به زبان مواد شیمیایی بدن صحبت کنیم، باید بگوییم به سازمان‌هایی احتیاج داریم که سراتونین و اکسی‌توسین به همراه آندورفین و دوپامین به طور مداوم در آن‌ها ترشح شود.

اگر از افراد بپرسید بزرگترین دستاورد‌تان در زندگی، که به آن بسیار افتخار می‌کنید چیست؟ افراد بسیار کمی به دوره‌ای از زندگی‌شان اشاره می‌کنند که همه‌ چیز آرام و روان بوده است. احتمالا بیشتر افراد به پروژه‌ای اشاره می‌کنند که اشتباهی در آن رخ داده است و همه‌ افراد تیم تا ساعت 3 صبح سرکار بوده‌اند تا پروژه را به موقع تحویل دهند و به مشکلات یکی پس از دیگری غلبه کرده‌اند. این اکسی‌توسین خالص است و می‌دانید که اگر بتوانید کاری کنید که این ماده در کارکنان‌تان ترشح شود، احساس موفقیت فوق‌العاده‌ای در آن‌ها ایجاد خواهید کرد.

همچنین یکی از دلایل اینکه استارتاپ‌های کوچک در مقایسه با شرکت‌های بزرگ نوآوری بیشتری دارند همین موضوع است. شرکت‌های کوچک مجموعه‌ای از افراد هستند که سخت تلاش می‌کنند تا با منابع محدودی که در اختیار دارند یک کار فوق‌العاده انجام دهند. در استارتاپ‌های کوچک فضای صمیمانه‌ بسیار خوبی حاکم است و این باعث می‌شود همه‌ افراد درگیر، انگیزه‌ بسیار زیادی پیدا کنند.

یک شرکت کوچک سخت تلاش می‌کند چرا که منابع کافی که بقایش را تضمین کند در اختیار ندارد. دوام آوردن نگرانی بسیار بزرگی برای شرکت‌های کوچک است. توانایی افراد در فکر کردن با هم و همکاری برای مقابله با چالش‌هاست که تفاوت میان موفقیت و شکست را رقم می‌زند. برای اینکه واقعا تحت تاثیر قرار بگیریم باید چالشی پیش‌ رویمان باشد که از منابع در دسترس‌مان به مراتب بزرگتر باشد. ما به چشم‌اندازی از جهانی که هنوز ساخته نشده است احتیاج داریم. برای اینکه هر روز سر کارمان برویم باید دلیل قانع کننده‌ای داشته باشیم. داشتن یک هدف بزرگ به تنهایی کافی نیست. این کاری است که رهبران سازمان‌های بزرگ انجام می‌دهند. آن‌ها چالش‌ها را به شکلی مطرح می‌کنند که هیچ کس نمی‌داند برای غلبه بر آن باید چه کار کند.